Vanaf het moment, dat ik ons huidige huis op Terschelling zag, wist ik: hier ben ik op mijn plek. Was dat logisch? Nee, totaal niet!
Na zesendertig jaar in de binnenstad van Amsterdam, ben ik voor de liefde naar het Friese platteland verhuisd en hield ik praktijk in Groningen. En toch.. ik zag het “te koop”-bord daar aan de haven en wist het meteen zeker. Mijn man gelukkig ook. Na alle vakanties met onze sleepboot op Terschelling zagen we zomaar een kans er te landen. Zo vielen wij samen op onze plek. En moest ik extra grinniken om het feit, dat ik mijn bedrijf destijds Get in Place * had genoemd.
De eerste keer dat ik met de veerboot naar Terschelling kwam, omdat ik ons nieuwe huis graag nog een keer wilde voelen voordat we echt gingen verhuizen, hoorde ik de purser iedereen een prettig verblijf op het eiland wensen. “En voor de eilanders: wel thuis”, zei ze er achteraan. De tranen sprongen in mijn ogen. “Dat geldt binnenkort ook voor mij”, dacht ik. Op dat moment drong nog dieper tot mij door hoeveel lagen er zitten in “op je plek” komen of zijn.
Op je plek vallen ... ik vind het het mooiste wat er is. Steeds weer.
Ik was natuurlijk een hele tijd níet op mijn plek, anders had ik mijn bedrijf nooit zo genoemd. Ik heb enorm mijn best gedaan aan de verwachtingen te voldoen van iedereen die ik belangrijk vind in mijn leven. Het vroeg meer moed dan zij dachten om daarmee (zoveel mogelijk) te stoppen. Het leverde ook een berg expertise op. Die deel ik graag met je.
“Als je op reis gaat, vraag dan geen advies aan degenen die nog nooit van huis zijn geweest.”